AUTO-PAGE-TITLE

“Hyni mbrenda!” është përgjigja ndaj trokitjes së lehtë mbi derë. Ne hyjmë në dhomën e Dr. Cenës, të mobiluar me modesti, në zemër të qendrës shëndetësore të komunitetit.

“Uluni,” na mirëpret Dr. Cena, duke na treguar dy karriget e zeza të vendosura përballë një tavoline të mbulume me dokumente.

“A po doni kahve?”

“Faleminderit.” Luriana dhe unë pohojmë me kokë ndërsa zëmë vend.

Ai i bën me shenjë një punonjësi shëndeti që kalonte aty, në një korridor përndryshe krejt të boshatisur, e ai kthehet shpejt me tre filxhanë kafeje turke të nxehtë. Dr. Cena është një mesoburrë që paraqet autoritet dhe dashamirësi dhe na pret ngrohtë. […]

AUTO-PAGE-TITLE

Ajo asht gadi. Qindron me trupin drejt para shtëpisë së saj modeste. “Golden Bag” (çanta e artë) shkruan çanta e vogël sportive që mban në dorë. Nën diellin përvlues, na ecim ngadalë drejt Golfit të lodhun të parkum në hije, në rrugë të ashpra e të pashtrueme. Tuj rregullue shaminë e kokës, Ellma ngjeshet në sediljen mbrapa, midis Marigonës- asistentes sime për punën kërkimore – dhe meje. Burri jem nget.

Na jena në mision. Dum me gjetë paret që janë vjedhë prej llogarisë bankare të Ellmës. Dyqindepesëdhjetë evro kanë hupë prej pensionit të saj të vogël si e ve, prej pesëqind në total. […]

Dhimbja e fortë ngadalësoi jetët e shumë prej grave të mbijetuara, i lidhi ato pas divaneve, krijoi marrdhanie të frustrueme mes tyne dhe thmijve dhe shumë punë mbeteshin pa ba. Për me përforcue trupat e tyne të smurë dhe për me qenë në gjendje me ecnë para, këto gra i ripërcaktuan dhimbjet e tyne si probleme shëndetësore e në ktë proces, krijuen hapësina për veprime e ndërveprime të tjera trupore. Ripërcaktimi fillestar zakonisht ndodhte përmes aktiviteteve jospektakolare dhe të padukshme, ndërsa këto gra të Krushës së Madhe dhe Pastaselit përdornin ç’të gjenin para: kuzhinat u kthyen në burim opsionesh të ndryshme ushqimore, me […]